பனித்துளியாய்
  உன் கோபம்
வெள்ளி போர்வை போல்
 என் மன புல்வெளியில்
தழுவி செல்லும்  
  நேசமாய்
 உன் புன்னகை
  பனித்துளியை
கரைத்திட கூடாதா...

உன் விழியில் விழுந்தேன்

என்னிடம் நீ பேசிய

வார்த்தைகளை விட

நீ மௌனமாய் விழியில்

பேசிய வார்த்தைகளோ

அதிகம்

உன் விழியும் கவிதையாய்

தோன்றும்

சில நேரங்களில்...